IPImen ، Firewall ، NGFirewall-UTM، آیپی ایمن، فایروال ایرانی ، فایروال بومی، یوتی ام بومی، یوتی ام ایرانی، فایروال نسل بعدی ایرانی، فایروال نسل بعدی بومی

 

جعل کردن یک اصطلاح کلی است که برای محتوا و موارد متفاوتی مورد استفاده قرار میگیرد. با اینکه خیلی از ما این اصطلاح به نحوهای مختلف به گوشمان خورده و یا شنیده ایم، اندک افرادی از ما لحظه ای را تامل کرده و با خود اندیشیده ایم که جعل واقعا چیست و چه معنایی میتواند داشته باشد.

جعل کردن میتواند معانی متفاوتی نه تنها در خود بلکه برای هر شخص را، در بر بگیرد. به همین خاطر زمانی که سعی میکنیم تا به یک استنباط اولیه از مفهوم جعل کردن برسیم، ابتدا باید به انواع مختلف جعل بپردازیم. در این مقاله ما میخواهیم تا سه نوع جعل کردن را مورد بررسی قرار دهیم:

1. تصاحب حساب (ATO)
2. افتتاح حساب (AO) که گاهی به آن برنامه های جعل (FRAP) نیز گفته میشود.
3. پرداخت یا جعل پرداخت

ورای درک اولیه از هر یک از این نوع جعل ها، ما میخواهیم اقداماتی که شرکت ها میتوانند برای کاهش محسوس ریسک و کاستن احتمال از دست رفتن اطلاعات اعمال کنند را بررسی نماییم.

تصاحب حساب یا ATO:

همانگونه که انتظار دارید، جعل ATO زمانی اتفاق می افتد که فرد جعل کننده یا جاعل کنترل یک حساب و شناسه قانونی که متعلق به شخص دیگری می باشد را در اختیار میگیرد. در حالیکه این کار از طرق مختلفی انجام میشود، در اینجا برخی موارد رایج آن اشاره شده است:

1. سرقت اعتبارنامه ها از طریق فیشینگ و سایت های فیشینگ
2. سرقت اعتبارنامه ها از طریق کدهای آلوده (مانند بدافزارهای Keylogging)
3. جعل Session و Man-in-the-Middle

با توجه به حجم اعتبارنامه های سرقت شده و میزان سرقت آنها، امکان پیگیری حساب هایی که به خطر افتاده اند را اگر غیرممکن ندادیم، اما امکانی غیر عملی خواهد بود. یک رویکرد عملی تر، جستجوی و بررسی علائم تصاحب حساب میباشد. این علائم بسیار زیاد هستند، اما چند مورد قابل توجه آنها عبارتند از:

1. فعالیتهای غیر عادی در سابقه کاربر (مانند مشاهده صفحات غیرمعمول و یا صفحاتی که امکان مشاهده آنها بسیار بعید است)
2. رفتار غیر معمول در نشست ها کاربر (مانند برش و چسباندن (Cut and Paste) بیش از حد، حرکات نامنظم ماوس، سرعت کلیک و غیره)
3. فاکتورهای محیطی غیر معمول (مانند اتصال از طریق یک وسیله جدید یا ناشناس، ASN و منطقه زمانی ناسازگار، زبان ناآشنا یا تنظیمات کاربری متفاوت)

قطعا به دنبال این علائم، شرکت ها میبایست دارای کنترل کامل و همچنین توانایی نظارت قوی بر جعل کردن ها باشند حتی اگر هیچ از موارد فوق قابل مشاهده نباشند. هر دوی این قابلیتها، نیازمند برنامه استراتژیک، پیاده سازی مجدانه و تمرکز ممتد میباشند. به علاوه تشخیص ATO یک بخش موضوع و عملکرد مناسب برای جلوگیری و مسدودسازی هرگونه تبادل تقلبی و جعل گونه نیز موضوعی به کل مجزا میباشد.

هنگامی که به ATO فکر میکنیم، ممکن است به یاد حساب بانکی یا سایر شناسه های مالی بیفتیم. توجه به این نکته مهم است که در حقیقت هر حساب آنلاینی را می توان در اختیار گرفت و تصاحب کرد. اغلب حساب های مسافرتی یکی از نمونه های نوع حساب های غیر مالی هستند که عموما قربانی َATO میشوند. به همین خاطر تعداد شرکت هایی که نیازمند محافظت از خود در برابر ATO هستند، بسیار بیشتر از حد قابل تصور است.

افتتاح حساب (AO):

جعل افتتاح حساب یا AO که گاهی اوقات به آن جعل FRAP نیز اطلاق میشود، که درگیر افتتاح و فعالسازی شناسه ای کاملا جدید میباشد. به طبع جعل کننده ها به اسم افرادی دیگر و با اطلاعات سایر اشخاص اقدام به این کار می نمایند. اما افراد جعل کننده، این اطلاعات را از کجا به دست می آورند؟ پاسخ کوتاه است، از: دارک وب. به علت تعداد بالای نشت اطلاعات در ده سال اخیر، حجم بسیار زیادی از این قبیل اطلاعات کاربران یا PII با مبالغ بسیار اندک در اختیار کلاه برداران و افراد جعل کننده قرار میگیرد.

هنگامی که افراد جعل کننده به PII دیگران دسترسی پیدا میکنند، آنها اقدام به ایجاد شناسه جدید میکنند. در بعضی موارد آنها مستقیما از PII دزدیده شده افراد حقیقی استفاده مینمایند. در دیگر موارد آنها ممکن است که PII را به صورت تلفیقی و با در هم آمیختن اطلاعات افراد مختلف و بعضا غیرواقعی دست به چنین اقدامی بزنند. هرچند که آنها از اطلاعات دزدی فرد استفاده مینمایند، زمانی که موفق به ساخت یک شناسه و حساب کاربری جدید میشوند، به راحتی میتوانند از منافع و مزایای آن حساب بهره برداری کنند.

شناسه های کاربری که افراد جعل کننده علاقمند به ساخت و بهره برداری از آنها هستند چیست؟ انواع مختلفی از این موارد وجود دارد که به برخی از آنها در ذیل اشاره شده است:

1. مزایای بیکاری (ثبت نام و دریافت مزایای بیکاری با استفاده از PII شخص دیگر یا PII شخص جعلی ایجاد شده از PII افراد مختلف)
2. کارتهای اعتباری (افتتاح حساب کارت اعتباری و استفاده از آن کارتهای اعتباری)
3. بازپرداخت مالیات بر درآمد (ثبت مالیات با استفاده از PII شخص دیگر و دریافت بازپرداخت مالیات)

همانند ATO ، شناسایی و جلوگیری از AO به کنترل کامل و امکان نظارت قوی بر جعل کنندگی ها را نیاز دارد.

پرداخت یا جعل پرداخت:

جعل پرداخت جز آن دسته از مواردی است که افراد آشنایی بیشتری با آن دارند. هنگامی که شرکت ها اقدامات مناسب در راستای نظارت بر جعل ها را اتخاذ ننمایند، دقیقا آغازی بر مرحله انجام تبادلات جعلی می باشد. در این صورت جعل پرداخت، زمانی شناسایی میشود که یک مشتری متوجه یک تبادل جعلی در حساب خود شده و به آن موسسه اطلاعرسانی نماید. مشخصا در این شرایط آن پول از دست رفته است و آن شرکت متوجه ضرر مالی بخاطر جعل پرداخت شده است. بهتر است که شرکت ها از وقوع جعل پرداخت پیشگیری کرده و تدابیری را برای شناسایی این دست جعل ها قبل از شروع زنجیره جعل اتخاذ کنند؛ قبل از آنکه جعل کننده شانس و فرصت اقدام برای جعل پرداخت را داشته باشد.

در حالیکه متاسفانه انواع متفاوتی از جعل وجود دارد، ما سعی بر آن داشتیم تا معرفی پایه ای از سه نوع رایج آن داشته باشیم. شناسایی و جلوگیری از ATO، AO و جعل پرداخت مستلزم این است که شرکت ها کنترل لازم را در کنار نظارت قوی و کامل بر جعل ها اعمال نمایند. شرکت هایی که از این دو عامل و فاکتور مهم محروم باشند به سرعت درگیر روند فزاینده از دست رفتن سرمایه و ثروت بر اثر جعل میشوند. مراحلی وجود دارند که میتوان قبل از وقوع جعل، آن را کشف و از آن جلوگیری کرد و ما امید بر این داریم که با افزایش آگاهی از این شرایط، برای مرتفع کردن آن نیز اقدام شود.